محمد بهمن‌بیگی (تولد ???? - وفات اردیبهشت ????) نویسنده ایرانی و بنیانگذار آموزش عشایری در ایران است.
وی در ایل قشقایی در استان فارس به دنیا آمد. پس از پایان دوره? کارشناسی حقوق در دانشگاه تهران، در راستای سیاست‌های دولتِ وقت و حمایت اصل چهار ترومن، کوشش خود را برای بر پایی مدرسه‌های سیار برای بچه‌های ایل آغاز کرد و با پی‌گیری‌های خود توانست برنامه? سوادآموزی عشایر را به تصویب برساند. او توانست دختران عشایری را نیز به مدرسه‌های سیار جلب کند و نخستین مرکز تربیت معلم عشایری را بنیان نهاد. بهمن‌بیگی برای کوشش پی‌گیر خود در راه سوادآموزی به هزاران نفر کودکِ تُرک، لُر، کُرد، بلوچ، عرب، و ترکمن، برنده? جایزه? سوادآموزی سازمان یونسکو شد. او تجربه‌های آموزشیِ خود را در چند کتاب در قالب داستان نوشته‌است.
بهمن بیگی تاکنون چهار کتاب با عنوان «عرف و عادت در میان عشایر» ، «بخارای من ایل من»، «اگر قره قاج نبود» و «به اجاقت قسم» به رشته تحریر درآورده که معروفترین آنها «بخارای من، ایل من» چندین بار تجدید چاپ شده است.
روحش شاد باد
منبع:دانشنامه آزاد ویکیپدیا
برای دیدن عکس هایی از این مرحوم به ادامه بروید!
.jpg)
