اسکندر در طی حمله به ایران پس از به آتش کشیدن شهر پارسه به شهرگور می آید و بدلیل اینکه نمی تواند حصار اطراف شهر را در هم شکند سدی بر سر راه رودخانه تنگاب احداث می کند. پس از مدتی تمام منطقه به زیر آب می رود و مردم شهر به کوه های اطراف پناهنده می شوند.در طی سلسله سلوکیان این منطقه زیر آب بوده تا که در ابتدای سلسله ساسانیان توسط اردشیر بابکان سد شکسته شده و شهر دایره ای اردشیر خوره در آن ساخته می شود.خوب این داستان برای خیلی ها تکراریست .ولی هدف من از نوشتن این مطلب اثبات صحت این داستان است. زیرا عده ای در وبلاگ ها و وبسایت های خود حمله اسکندر به ایران را دروغ می دانند.
1- این داستان مربوط به کتاب فارسنامه ابن بلخی است.
2- من در منطقه فیروزآباد زندگی می کنم و در این منطقه اصالت دارم.این داستان را از زبان مرحوم مادر بزرگم که در 70 سالگی فوت کرد نیز شنیده ام. و او نیز ادعا می کرد از زبان مادر بزرگش شنیده است.
3- بقایای سد اسکندر هنوز در تنگ هایقر وجود دارد.
4- با توجه به موقعیت فیروزآباد این داستان با عقل جور در می آید. به تصویر زیر نگاه کنید.
همانگونه که در تصویر می بینید. این امکان وجود دارد کا با بستد تنگ هایقر آب رودخانه ای که از میان دشت عبور می کند جمع شده و با توجه به کوه های بلند اطراف شهر یک دریاچه تشکیل شود.